ಹೆಣ್ಣು...

ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು,

ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರ ಕಣ್ಣು..,

ಹಾರಾಡುವಳು ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ,

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಮನ ಬಂದಂತೆ..!!!

ಆಕೆ ಬೆಳೆದಂತೆ,

ಕತ್ತರಿಸಿ ಹಾಕುವರು ರೆಕ್ಕೆಯನ್ನೇ..,

ಆಕೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ,

ತನ್ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರವನ್ನೇ..!!!

ಕಳೆಯುತ್ತಾಳೆ ಆಕೆ,

ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು..,

ಆಶ್ರಯಿಸುತ್ತಾ ಸದಾ,

ಪರರನ್ನೇ...!!!

ಕಾಣುತ್ತಾಳೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ,

ದುಃಖವನ್ನೇ..,

ಕಾಯುತ್ತಾ ನಾಳಿನ,

ದಿನವನ್ನೇ...!!!

ಪರರಿಗಾಗಿ ಕೊಡುತ್ತ ತನ್ನ, 

ಕನಸಿನ ಬಲಿದಾನವನ್ನೇ ...,

ಹೊರುತ್ತಾಳೆ ತ್ಯಾಗಮಯಿ,

ಎಂಬ ಪಟ್ಟವನ್ನೇ...!!!

ಸಮಾಜ ಬಂದಿಸುತ್ತಾ,

ತನ್ನ ಸಂಕೋಲೆಯಲ್ಲಿ...,

ಕೊಲೆಗೈಯುತ್ತದೆ ಆಕೆಯ ಆಸೆಗಳನ್ನೇ,

ಕೊನೆಗೆ ಸಹಿಸಲಾಗದೆ ಈ ಭಾರ...!!!

ಆಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ,

ಈ ಪ್ರಪಂಚದಿಂದ...,

ದೂರ..ದೂರ,

ಬಲುದೂರ...!!!