ನಿನ್ನ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಷ್ಟು,
ನನ್ನ ನಾನು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ?
ಜೀವನದ ನಾಡಿ ಮಿಡಿತ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಿನ್ನ ನಂಬಿದಷ್ಟು,
ನನ್ನ ನಾನು ನಂಬಿದ್ದರೆ?
ಎದೆಯ ದನಿಗೆ ಕಿವಿಗೊಡುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಿನ್ನ ನಗುವನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದಷ್ಟು ,
ನನ್ನ ನಗು ಬಯಸಿದ್ದರೆ?
ಬದುಕಿನ ಕನಸಿನ ರಾಶಿಯನ್ನು ಎಣಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಿನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಷ್ಟು,
ನನ್ನ ದುಃಖವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ್ದರೆ?
ನಾನು ನಾನಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ.
ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯ ದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದಷ್ಟು ,
ನನ್ನ ಒಳಗನ್ನೂ ಬಲ್ಲವಳಾಗಿದ್ದರೆ?
ಮಾಗಿದ ತಿರುಳಾಗಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಇನ್ನಾದರೂ ತುಸು ಹೊತ್ತು,
ಬದುಕನ್ನು ನನಗಾಗಿ ಬದುಕಿ ಬಿಡುವೆ.
ಚೂರಾದ ಚಂದ್ರನ ಚೂರುಗಳು ಮರಳಿ
ಬರುವ ಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೀಗೆ ಕಾಯುತ್ತಲೇ ಇರುವೆ
ಇನ್ನಾದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು.....
ನನಗಾಗಿ ಬದುಕಿ ಬಿಡುವೆ...!
ಆತ್ಮಶೋಧನೆಯ ಈ ಸ್ವಗತ ಸರಿಯಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದೆ!
ReplyDelete